Teşekkürler Boynumun Borcudur ATAM, Saygıyla Eğiliyorum Huzurunda…


Yerinde rahat uyu sen, ATAM!..
Neden biliyor musun?
Çünkü, bu gün 23 Nisan 2009..
Hani, Sen biliyorsun benim ananemin babasıyla yaşadın ya!
O günleri işte zaman o kadar eski..
Hatırlıyorsun değil mi?
Adı ŞEKİP savaş gazisi oldu sonra,,
Ananem babacığı tanımadı, dul kadının çocuğu olarak yaşam sürdü ama..
Olsun be Atam..
Değerdi bu ülke için..
Bense hep okudum, dinledim olanları!
Anladım anlayamadım be Atam tarih 23 Nisan 1920 yıllardaydı ya..
Hani çok erken saatlerde, Ankara’da Meclis binasının önünde toplanmaya başlayan halk var ya..
Onların içinde ben yoktum, daha doğmamıştım ki..
Hani o gün orada 115 çok değerli, Millet Vekili toplanmıştı ya orada!
Hani kendi kaderine sahip çıkmanın coşkusu vardı ya içlerinde.
Hatırlıyorsun değil mi ATAM?
Hani en yaşlı olan Şekip bey vardı ya, büyük dedemin adaşı başkanlık kürsüne çıktı ya,
Meclisin ilk toplantısını açtı hani.
Türkiye Cumhuriyeti, belli bir kişi ya da zümrenin değil dedi,
Halkın kendi kendini yönettiği çağdaş bir sisteme sahip olcaktı.
İşte bize hediye ettiğin 23 Nisan
Geleceğini görüyor oraya bakınca insan..
Dünyanın aklına gelmeyen be ATAM, senin geldi ya..
Bu gün, günümüz aydınlık biliyor musun
Bu gün 23 Nisan 2009