Orta ikide bulunan bir öğrenciye büyüdüğü zaman ne olmak ve ne yapmak istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını istedi hocası......
Çocuk bütün gece oturup gunun birinde at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon yazdı.
Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlattı.
Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini bile çizdi.
Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi.
Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi.
Krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000 metrekarelik evin ayrıntılı planını da ekledi.
Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam kalbinin sesiydi...
İki gün sonra ödevi geri aldı.
Kağıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir sıfır ve Dersten sonra beni gör, uyarısı vardı.
- Neden sıfır aldım, diye merakla sordu hocasına cocuk.
- Bu senin yaşında bir çocuk için gercekçi olmayan bir hayal, dedi hocası.
- Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir.
Önce araziyi alman lazım. Damızlık hayvanlar da alman gerekiyor. Bunu başarman imkansız.
Eğer ödevini gerçekci hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm.
Çocuk evine döndü ve uzun uzun düşündü. Babasına danıştı.
- Oğlum, dedi babası; Bu konuda kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatın için oldukca önemli bir seçim!.
Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan geri götürdü hocasına .
- Siz verdiğiniz notu degiştirmeyin... Ben de hayallerimi...
Kaynağım :
akgul adına dostvedostlar@yahoogroups.com