Yalıkavak Beldesi Geriş Köyünde yaşayan 66 yaşındaki Gülsüm Teyze evinde çalışarak evinin geçimine yardımcı oluyor. Gülsüm Teyze evinin bahçesine kurduğu tezgâh ile yok olmaya yüz tutmuş bir zanaat icra ediyor.
Annesinden aldığı dersler ile öğrendiği aynalı kilim dokuma el sanatını ince ince dokuyor tezgâhında.
Gülsüm Kayacan Bodrum’ da kendisinden başka aynalı kilim dokuyan kimsenin kalmadığını söylerken bu işi öğretecek kimseyi de bulamadığını belirtiyor.
Dokuduğu kilimlerin iplerini Milas’ dan boyalarını Mumcular’ dan alıyor.
Bazı ipleri kendisi kökboyası ile boyayıp dokuyor bazılarını hazır alıyor.
Dokuduğu kilimlerin 100 yıl ömrü olduğunu söyleyen Gülsüm Teyze kilimleri korumak içinde türlü türlü yöntemler olduğunu anlattı.
Gülsüm Teyze işe ipleri anlatmaktan başlıyor….
İpleri Milas’ tan alıyorum, bu kırmızılar boyalı geliyor. Boyalı olarak alıyorum renklerini kendim yapıyorum.
Bazı kökboyası bazısı da toz boya yani. Boyasını bulması zor, Mumcular’ dan alınıyor boyası boya bulunmuyor.
Milas’ da boya yok ip satıyorlar ama boya yok. Oradan getiriyorum kendim boyuyorum yani renk falan atmazlar.
.
Bide bu kilimlerin arkası önü yok iki tarafı da kullanılır, iki tarafı da düz yani kullanışlı bir şeydir.
Eskide bu bizim olmasa olmazımız, oğlanlarımızın, kızlarımızın çeyizlerinde mutlaka olurdu.
Ama şimdi şimdi batırdılar. Dokuyan yok, herkes makine halısı alıp seriyorlar.
Annesinden bu işi öğrenmek hiç kolay olmamış…
Annemle her gün oturuyordum, bu gün şunu yapıyordum, ertesi gün bunu yapıyordum tabi ki alıştım.
Yapamadığım zaman annem elime bıçağı tak diye vururdu. Zaten annem çocukken dokuyordu, bizim koyunlarımız vardı.
O zaman koyunu kendimiz eğiriyorduk, kendimiz tüyünü kesiyorduk, yıkıyorduk, kendimiz boyuyorduk.
O zamanki kilimler daha güzeldi, şimdi bunlar saten yün.
Ömürlük kilimler…
Bu kilimleri istersen 100 sene kullan, eskir mi o. Daha bu kullandıkça bunun yüzü parlıyor.
Kullandıkça parlıyor. Bunun eskisi daha para.
Ne olur, güve diye bir böcek var o yemese yani çok dayanır.
Asfinik falan atarız, kekik atıyorsun ama içeride serili odlumu hiçbir şey olmaz.
Yalnız katlar bir yere koyarsan o zaman tabi ki güvelenir.
Bodrum’ da benden başka yok. Şimdi yerliler bile almıyor bunu, yabancılar alıyor yani.
Yerlilerden alan yok pahalı diyerekten. Ben bunu 8 yüze veriyorum işte anca bir ayda, zaten 250 liraya yününü alıyorum.
Boyasıymış, şusu busu bir sürü masraf oluyor, yani herkes alıp seremiyor.
Bide bu kilimlerin arkası önü yok iki tarafı da kullanılır, iki tarafı da düz yani kullanışlı bir şeydir.
Eskide bu bizim olmasa olmazımız, oğlanlarımızın, kızlarımızın çeyizlerinde mutlaka olurdu.
Ama şimdi şimdi batırdılar. Dokuyan yok, herkes makine halısı alıp seriyorlar.
Annesinden bu işi öğrenmek hiç kolay olmamış…
Annemle her gün oturuyordum, bu gün şunu yapıyordum, ertesi gün bunu yapıyordum tabi ki alıştım.
Yapamadığım zaman annem elime bıçağı tak diye vururdu. Zaten annem çocukken dokuyordu, bizim koyunlarımız vardı.
O zaman koyunu kendimiz eğiriyorduk, kendimiz tüyünü kesiyorduk, yıkıyorduk, kendimiz boyuyorduk.
O zamanki kilimler daha güzeldi, şimdi bunlar saten yün.
Ömürlük kilimler…
Bu kilimleri istersen 100 sene kullan, eskir mi o. Daha bu kullandıkça bunun yüzü parlıyor. Kullandıkça parlıyor. Bunun eskisi daha para.
Ne olur, güve diye bir böcek var o yemese yani çok dayanır.
Asfinik falan atarız, kekik atıyorsun ama içeride serili odlumu hiçbir şey olmaz.
Yalnız katlar bir yere koyarsan o zaman tabi ki güvelenir.
Bodrum’ da benden başka yok. Şimdi yerliler bile almıyor bunu, yabancılar alıyor yani.
Yerlilerden alan yok pahalı diyerekten. Ben bunu 8 yüze veriyorum işte anca bir ayda, zaten 250 liraya yününü alıyorum.
Boyasıymış, şusu busu bir sürü masraf oluyor, yani herkes alıp seremiyor.
Haber Kaynağım :
http://www.arenabodrum.com/